Bisiklet, yüzyılı aşkın süredir yalnızca bir ulaşım aracı değil, aynı zamanda bir toplumsal dönüşüm ve direniş simgesi olmuştur. Basit mekanizması, yakıt bağımsızlığı ve erişilebilirliği, onu sivil hareketlerin, protestoların ve Sivil Toplum Kuruluşlarının (STK) elinde güçlü bir araç haline getirir. Bisikletin felsefi duruşu, kendiliğinden örgütlenme yeteneği ve görsel çarpıcılığı, onu kapitalist ve otomobil merkezli şehir anlayışına karşı güçlü bir antikapitalist ve çevreci

Savaş, hareketin ve lojistiğin en zorlu sınavıdır. Ana ikmal yollarının sürekli tehdit altında olduğu, iletişim hatlarının kesintiye uğradığı ve motorlu araçların gürültüsüyle kolayca hedef haline geldiği savaş bölgelerinde, bisiklet; çevikliği, sessizliği ve düşük lojistik ayak izi sayesinde adeta bir hayatta kalma aracı olarak öne çıkar.